Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

Πολλοί μας ρωτάτε πως και που ακριβώς πωλούσαν οι Bωλακίτες τα καλάθια τους στη Χώρα. Για να απαντήσουμε, θα πρέπει να δούμε πως ήταν η Χώρα εκείνα τα χρόνια.

Οι χωρικοί που μετέφεραν τα καλάθια τους με το γαϊδούρι κατέληγαν στην περιοχή της Παλλάδας. Ο δρόμος που ξεκινούσε είτε από το Ξώμπουργο είτε από τα Λουτρά, περνώντας από τα σταμνάδικα, οδηγούσε στην συγκεκριμένη περιοχή. Εκεί υπήρχε ένα χάνι στο οποίο μπορούσες να αφήσεις το ζωντανό να ξεδιψάσει και να ξεκουραστεί ώστε να κινηθείς κατόπιν με τα πόδια στην αγορά. (Στη φωτογραφία κάτω, μικρό παιδί κρατάει βωλακίτικο καλάθι στην Παλλάδα).

Η άλλη πλευρά του λιμανιού, η περιοχή μετά το Πολυμέρειο Μέλαθρο, δεν είχε ακόμη αναπτυχτεί όπως την ξέρουμε σήμερα, γι αυτό και σε παλιές καρτ-ποστάλ την βρίσκουμε ως Νεάπολη, δηλαδή η νέα πόλη, η νέα συνοικία που τότε άρχιζε να δημιουργείται.

Αλλά και από το λιμάνι προς τον Ι. Ναό της Ευαγγελίστριας δεν υπήρχαν δύο δρόμοι, όπως σήμερα.  Ο αριστερός δρόμος (αυτός που έχει τοποθετηθεί ο τάπητας για τους προσκυνητές) είναι αρκετά σύγχρονος. Στην αρχή του υπήρχαν σπίτια και καταστήματα και ο μόνος δρόμος που οδηγούσε στην "Παναγία" ήταν αυτός που καλείται "εμπορικός" (βλ. φωτογραφία κάτω). Ο δρόμος δηλαδή που υπάρχουν όλα τα εμπορικά καταστήματα για τους τουρίστες. 

Αυτός λοιπόν ο δρόμος κατέληγε στην είσοδο, από τη δεξιά πλευρά, τού Ι. Ναού της Ευαγγελίστριας (βλ. φωτογραφία κάτω). Για αυτό και σήμερα φαίνεται λίγο παράξενο η κεντρική πόρτα του ιδρύματος να μην βρίσκεται στο κέντρο του οικοδομήματος. Στους έμπορους του συγκεκριμένου δρόμου άφηναν οι περισσότεροι καλαθοπλέκτες της Βωλάξ τα καλάθια τους για πώληση. Ακολούθως, βρισκόντουσαν με φίλους τους και έπιναν ρακί για αρκετή ώρα, αφού γυρνούσαν περισσότερα από ένα τα καπηλιά της Χώρας. Μερικοί από τους Βωλακίτες αγόραζαν καπνό από το πρατήριο σιγαρέτων του Αθηναίου ή καθόντουσαν στο απέναντι ζαχαροπλαστείο του Χαραλαμπάκη («Η Μυροβόλος») και γλυκαίνονταν με λίγους λουκουμάδες...


Όπως φαινόταν το λιμάνι από την Mεγαλόχαρη (1920)

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο λιμάνι. Μεταξύ της μαρμάρινης εξέδρας και ενός μικρού ξύλινου περίπτερου-φυλακείου (που δεν αποτυπώνεται στην κάτω δεξιά πλευρά της φωτογραφίας) άφηναν τις μεγαλύτερες κατασκευές τους (κοφίνια, χαλικολόγοι) για να φορτωθούν στα πλοία και να πουληθούν στα διπλανά νησιά και κυρίως στη Σύρο (βλ. φωτογραφία κάτω, δεξιά). Δεξιά του φυλακείου, όπως βλέπουμε τη θάλασσα, υπήρχαν τραπεζάκια για να πιείς το ουζάκι σου και να χαζέψεις την κίνηση στο λιμάνι και τους ταξιδιώτες που έφταναν στο νησί. 

Εντωμεταξύ, ήδη οι καταστηματάρχες είχαν ήδη απλώσει την πραμάτειά τους: βωλακίτικα καλάθια, πανέρια και ψάθινες τσάντες (βλ. φωτογραφία κάτω) και περίμεναν το πλοίο της γραμμής που θα έφερνε τους ταξιδιώτες και τους προσκυνητές για να τους πουλήσουν τα εμπορεύματά τους. Από την άλλη, οι καλαθοπλέκτες είχαν ήδη φτάσει στο χάνι, καβαλούσαν το γαϊδούρι τους και έπαιρναν τον δρόμο της επιστροφής στο χωριό. 

 

Για την μεταφορά: dvidos, 7_2015

Μοιραστείτε το