Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

Αλλόκοτο, επιβλητικό, μυστηριακό: ένα σχεδόν εξωγήινο τοπίο! Η ύπαρξή του, εδώ και εκατομύρια χρόνια, εξάπτει τη φαντασία, γεννάει μύθους και δοξασίες, γεμίζει περιέργεια και δέος ...

Το όνομα του χωριού έχει άμεση σχέση με το γεωφυσικό της περιβάλλον. Βῶλαξ είναι ο βώλος της γης (<βῶλαξ, βῶλος>• S(n) γῆ) και κατ' επέκταση η γη με τις στρογγυλές πέτρες. Η ρίζα έρι- κατά Liddel & Scott είναι το«αχώριστον μόριον προτιθέμενον των λέξεων προς επίτασιν της εννοίας αυτών». Συνεπώς, όταν ο Πίνδαρος γράφει ἐρι-βῶλαξ εννοεί αυτόν με τους μεγάλους βώλους. Το χωριό με τις μεγάλες πέτρες. [βλ. άρθρο Πως λέγεται το χωριό..]

Από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη και μετά υπάρχουν αρκετά βιβλία που αναφέρονται στο υπέδαφος και τα γεωλογικά στοιχεία της Ελλάδας. Στο βιβλίο Ανάλεκτα Κοινωφελών Διατριβών δι' Επιστήμονας, Βιομηχάνους, Τεχνίτας, Γεωπόνους και Άλλους υπό Ξαβερίου Λανδερέρ (1871) αναγράφεται ο ιδιαίτερος "γρανίτης λίθος" στην «Τήνον εις θέσιν Βωλάξ», κανείς όμως δεν είχε εξηγήσει την προέλευση αυτών των γρανιτικών βράχων.

Για πρώτη φορά στον Τουριστικό Οδηγό Τήνου: Ξενάγηση, Προσκύνημα, Τέχνη, Ιστορία, Λαογραφικά Στοιχεία(και μάλιστα στην αναθεωρημένη Δ' έκδοση του 1983, και όχι στην Α' του 1964), ο Στυλιανός Ζ. Λαγουρός περιλαμβάνει τις τρεις επικρατούσες θεωρίες για την προέλευση των βράχων αυτών. Μάλιστα η αγγλόφωνη έκδοση του βιβλίου με τις θεωρίες αυτές (στη σελ. 39) οδήγησε αρκετά ξένα δίκτυα να κάνουν ντοκιμαντέρ επάνω στο χωριό για το γεωλογικό φαινόμενο της περιοχής. Στο περιοδικό Ένα (26 Ιουνίου 1986, σελ. 105) ξαναγίνεται μια δεύτερη αναφορά προέλευσης του φαινομένου: «Οι επιστήμονες λένε ότι είναι ηφαιστειογενές. Οι γεωλόγοι ότι υπήρξε πρώτα θάλασσα, και οι Τηνιακοί πιστεύουν ότι τα υλικά αυτά είναι... μετεωρίτες»

Ας δούμε σε ξεχωριστά posts αυτές τις εκδοχές για την προέλευση των γρανιτένιων όγκων.

 

Οι Κυκλάδες, είναι ένα σύµπλεγµα νησιών που καταλαµβάνουν το κεντρικό Αιγαίο Πέλαγος και υπήρξαν ανέκαθεν αντικείµενο γεωλογικών ερευνών εξαιτίας τόσο της έντονης παραµόρφωσης που υφίσταται ο στερεός φλοιός της περιοχής αυτής όσο και της µαγµατικής και ηφαιστειακής δραστηριότητας που εκδηλώνεται σε αυτήν.

 

 


Στο κέντρο η θέση Περάματα

Η επικρατέστερη εκδοχή προέλευσης των βράχων της Βωλάξ υποστηρίζει πως είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής έκρηξης, η οποία έγινε 18 ως 20 εκατομμύρια χρόνια π.Χ.. Η πιο πιθανή γεωλογικά θέση του αρχέγονου αυτού ηφαιστείου βρίσκεται 2 χλμ. ανατολικά του χωριού, κοντά στη θέση Περάματα [Λαγουρός]. Εξάλλου, πριν από αρκετά χρόνια βρέθηκε στην θέση Αποκωλιασμένη, οψιανός ή οψιδιανός. Ένα πέτρωμα όξινο που προέρχεται από ηφαιστειογενείς περιοχές. Είναι σκοτεινόχρωμο με υαλώδη υφή που χρησιμοποιήθηκε εξαιτίας της σύστασης και ανθεκτικότητάς του, ήδη από τα τέλη της ανώτερης παλαιολιθικής περιόδου (2.5 εκατομμύρια χρόνια π.Χ.) για την κατασκευή λεπίδων με κοφτερές ακμές, που χρησίμευαν ως μαχαίρια, ξέστρες και ξυράφια. Οι πηγές οψιανού στην ανατολική Μεσόγειο είναι λιγοστές και εντοπίζονται σε μερικά νησιά του Αιγαίου, όπως είναι η Μήλος, η Αντίπαρος και η Νίσυρος

Η θεωρία της ηφαιστειακής έκρηξης "κλέβει" στοιχεία από το ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου στο οποίο ανήκουν κυρίως το ηφαίστειο της Σαντορίνης και το ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπος (ή Κολούμπο, 6.5Km βορειοανατολικά της Σαντορίνης). Το ηφαίστειο αυτό έγινε γνωστό μετά από μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη στις 27.09.1650. Από τη λάβα σχηματίστηκε μικρή νησίδα, η οποία, όμως, εξαιτίας των θαλασσίων κυμάτων, γρήγορα κατέρρευσε σε ύφαλο. Από την κατάρρευση αυτή προκλήθηκε τσουνάμι, το οποίο προκάλεσε ζημιές μέχρι και σε απόσταση 150 χιλιομέτρων. Σήμερα έχει ύψος 280 μέτρων (σε σχέση με τον περιβάλλοντα θαλάσσιο πυθμένα) και βρίσκεται περίπου 18 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο κρατήρας του έχει διάμετρο περίπου 3 χιλιομέτρων και βάθος 512 μέτρων. Σε μεγάλη έκταση γύρω από το ηφαίστειο έχουν εντοπιστεί υδροθερμικά φρέατα από τα οποία αναβλύζει καυτό νερό, έως και 220οC. 

Μερικοί πιστεύουν σε αντίστοιχα φαινόμενα που υπήρξαν στην περιοχή εκατομμύρια χρόνια πριν. Στο περιοδικό Colt [τ. 10, Σεπτέμβριος 1993, σελ. 115] διαβάζουμε: «Πριν χιλιάδες χρόνια είχε εκραγεί ένα ηφαίστειο εκεί κοντά, το οποίο σχημάτισε τεράστιες πέτρες που με τον καιρό λαξεύτηκαν με τέτοιο τρόπο που τώρα άμα τις δει κανείς με θολό μάτι φαντάζουν σαν γίγαντες ή τέρατα».

 

Για την μεταφορά: dvidos 07/2015

Μοιραστείτε το