καμπί

«Οι τζογαδόροι είναι οι λεβέντες της τράπουλας, αλλά η τράπουλα είναι ο μόνος λεβέντης», γράφει ο Γιάννης Βαρβέρης στο βιβλίο του Κόψε. Στην «λεβέντισσα» Ελένη του Φραγκιά έριξαν μια τράπουλα μέσα στον τάφο της όταν εκείνη πέθανε...

Τα παλιά χρόνια, η βασική διασκέδαση στο χωριό ήταν τα παιχνίδια με την τράπουλα και τα οποία παιζόντουσαν στα σπίτια των χωρικών αφού δεν υπήρχαν στο χωριό –πλην ελαχίστων και μικρών χρονικών διαλειμμάτων– καφενέδες. Κάποιοι μάλιστα, για να νιώσουν την ατμόσφαιρα, πήγαιναν στο παλιό παντοπωλείο του Κουμάρου (που σήμερα είναι λέσχη) να παίξουν πρέφα. συνέχεια...

Σας δίνουμε τους κανόνες ενός από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια τράπουλας που έπαιζαν στο χωριό! Διαβάστε τους (δυσεύρετους) κανόνες και ραντεβού στο παπαδικό για καμιά παρτίδα... Κόψε!

Το σκαμπίλι ήταν το ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια τράπουλας, που παιζόταν από τους κατοίκους της Βωλάξ, κυρίως, τις νύχτες του χειμώνα. Παίζεται είτε από δύο άτομα, είτε από τέσσερα με δύο ζεύγη παικτών. Συνήθως παίζεται με 2 ζεύγη (σε χιαστί διάταξη). Στην οικογένεια το έλεγαν και "τρίο" («θα πιάσουμε τον τρίο;») συνέχεια...

Η ρυμοτομία είναι κλάδος της πολεοδομίας που ασχολείται με τη διαρρύθμιση του χώρου, μέσα στον οποίο πρόκειται, ή έχει ήδη, κτιστεί ένας οικισμός, μια πόλη ή οποιοδήποτε οικοδομικό συγκρότημα. Η διαρρύθμιση περιλαμβάνει τη χάραξη δρόμων, πλατειών και βασικών δημοσίων κτιρίων ενώ διέπεται από συνθήκες πρακτικών αναγκών και από τις εκάστοτε αισθητικές αντιλήψεις. Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε, για πρώτη φορά, τη ρυμοτομία του χωριού Βωλάξ, αφού οι αλλαγές είναι ταχύτατες και η μορφή του συνεχώς μεταβάλλεται.
 

ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΧΩΡΑ

Η θάλασσα ήταν και παραμένει η φυσική οριοθέτηση του νησιού. Όπως αναφέρει ο Δώριζας, οι πρώτοι οικισμοί χτίστηκαν κατά μήκος της ακτής του νησιού [Γιώργος Δώριζας, Αρχαία Τήνος, σελ.51]. Σταδιακά, όμως, αναπτύχθηκαν χωριά στην ενδοχώρα, σε μια προσπάθεια των κατοίκων να προστατευτούν από τους πειρατές και άλλους εισβολείς [Μαρία Βιδάλη, Γη και Χωριό - Τα Εξωκκλήσια της Τήνου, σελ. 30]. Στην ιστοσελίδα tinos360.gr διαβάζουμε: συνέχεια...

Η παρακολούθηση, η φροντίδα και η ικανοποίηση (μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων) των αιτημάτων και των προβλημάτων του χωριού από πλευράς Συλλόγου, παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνο αν καταγράψουμε την τοπική ζωή στις βασικές εκδηλώσεις της. Mόνο τότε θα καταλάβουμε την έμφυτη ανθρωπιά, την φιλευσπλαχνία και την συμπαράσταση των κατοίκων σε κάθε δυσκολία ή ανάγκη των συγχωριανών τους.  

Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα (1875-1900)

Στο τέλος του 19ου αιώνα η Ελλάδα ζούσε δύσκολες στιγμές, γεμάτες κόπο και μόχθο. Έτσι και η Βωλάξ προσπαθούσε να αντέξει στις καθημερινές στερήσεις. Οι φυσικές συνθήκες ήταν από μόνες τους, πολύ δύσκολες. Το χωριό χτισμένο στα βράχια, σε άγονη και σχετικά άνυδρη γη, πάλευε κάθε μέρα όχι για να καλυτερεύσει αλλά για να επιβιώσει...

H καλαθοπλεκτική –μοναδική σε όλο το νησί– ενίσχυε φυσικά τα μικρο-έσοδα των χωρικών αλλά δεν ήταν αρκετή. Oι νέες κοπέλες του χωριού έφευγαν για να δουλέψουν ως παραμάνες στα πλούσια σπίτια της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης. Άφηναν το πατρικό τους σπίτι για να κάνουν την προίκα τους και να στείλουν κάποια χρήματα πίσω στις οικογένειές τους. συνέχεια...