Tι ιδέα! Στο Imaginary Image Blog τα ποστ, αντί για φωτογραφίες, έχουν περιγραφές υποθετικών φωτογραφιών. Διαβάζεις το κείμενο και το μυαλό σου δημιουργεί τη φωτογραφία...

Aς επινοήσουμε κι εμείς φωτογραφίες της φαντασίας μας ή ας περιγράψουμε εικόνες από το υπαρκτό παρελθόν, τότε που δεν υπήρχαν στο χωριό φωτογραφικές μηχανές! 

O Mάρκος κάθεται ήρεμος στην αυλή του σπιτιού του και κόβει την ντομάτα με τον παλιό σουγιά. (Aκούγεται ήχος παιδιών που παίζουν κρυφτοκυνηγητό). συνέχεια...

Ο Αντώνης Νικολόπουλος ασχολήθηκε το 2002 με το ιδιαίτερο τοπίο της Βωλάξ. Η έκθεση με τις 16 φωτογραφίες που έγινε στις αίθουσες της Ελληνικής Εταιρείας, κάτω από την Ακρόπολη, με τίτλο «Βωλάξ: Τα γλυπτά της φύσης στην Τήνο» (εγκαίνια: 27.09, διάρκεια ως 10.10.2002, 11:00-21:00) έκανε ευρύτερα γνωστό το γρανιτικό πεδίο της περιοχής πέρα από τα στενά όρια του νησιού. 

Το λεύκωμα που συνόδευσε αυτή την έκθεση (και άλλη μία παράλληλη του καλλιτέχνη) συζητήθηκε πολύ. Ο ίδιος επισκεπτόταν το επιβλητικό τοπίο της Τήνου πέντε συνεχείς μήνες. Χρησιμοποιώντας ευρυγώνιο φακό και γενικώς λιτό εξοπλισμό, ώστε να είναι ευέλικτος, χρειάστηκε να αναρριχηθεί πολλές φορές σε απόκρημνους βράχους, για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι γρανιτένιοι βράχοι μπορεί να φτάσουν τα δέκα μέτρα ύψος και μεσολαβούν για την ένωση ουρανού και γης...συνέχεια...

Η Ιωάννα Παπασταθοπούλου είναι μια γυναίκα του σήμερα: ευαίσθητη και δραστήρια, με ανησυχίες και δημιουργικότητα! Ο Μουντάδος –η έδρα της– γίνεται κάτι σαν το Ακρωτήριο Κανάβεραλ: μία βάση εκτοξεύσεως πυραύλων που ταξιδεύουν σε όλο το διάστημα, παντού στο σύμπαν! Βέβαια, στα ταξίδια της χρησιμοποιεί πιο απλά μέσα: το ταπεινό βάδισμα...

Υπάρχουν κάποιοι περιπατητικοί ταξιδιώτες... Στα ταξίδια δεν ακολουθούν συγκεκριμένο πρόγραμμα, δεν περπατάνε (απαραίτητα) από τα γνωστά περάσματα και δεν ακολουθούν κάποιο συγκεκριμένο δρομολόγιο. Αφήνονται να τους παρασύρει η ροή των πραγμάτων, το τοπίο, ο ήλιος και τα σύννεφα... Πιο συχνά, αφήνονται στον χρόνο. Ο μόνος στόχος με τον οποίο ξεκινάνε, είναι το τελικό μέρος που θέλουν να φτάσουν, αλλά και αυτός ο στόχος είναι ρευστός...

Ταξιδεύουν όχι μόνο για να φύγουνε αλλά και για να επιστρέψουνε κάποτε... Δηλαδή, δεν είναι μόνο αυτό που ανακάλύψαν στον δρόμο, αλλά επαναδιαπραγματεύονται ακόμη και τη σχέση τους με το μέρος στο οποίο ανήκουν. Ταξιδεύουν όχι μόνο για να αντικρίσουνε νέα τοπία, αλλά και για να δούνε με μια νέα, «άλλη ματιά», αυτά που άφησαν πίσω όταν γυρίσουνε. Όταν αντικρίζουν κάποιον τόπο για πρώτη φορά, ή όταν ανακαλύπτουν ένα μέρος –γιατί κάποιοι τόποι, όσες φορές και αν πάει κανείς σ' αυτούς, πάντα έχουν κάτι να μας αποκαλύψουν– υπάρχει εκτός από τη λάμψη του ίδιου του τόπου και η δική τους λάμψη. Και αυτή η λάμψη φαίνεται σε αυτές τις φωτογραφίες. 

Οι ελάχιστες φωτογραφίες της Ιωάννας, που θα δείτε εδώ, «κινούνται» και στον τόπο –τέσσερις είναι από το μονοπάτι που ξεκινάει από τον Φαλατάδο, μέχρι κάτω, χαμηλά στο Αγάπη – και τον χρόνο –οι άλλες τρεις είναι όταν η Άνοιξη αγγίζει το χωριό μας. Απολαύστε τις! συνέχεια...

Η Anne-Marie φωτογράφησε το 2008 (με παραδοσιακή, μη ψηφιακή μηχανή) τα κοντινά βράχια του χωριού. Σας παρουσιάζουμε κάποια από αυτά, μαζί με τις γαλλικές λεζάντες που υπήρχαν από πίσω.

Une douce colombe en granit.

Une bergerie dans le granit et le dragon qui veille à la porte.

La vague de pierre.

Une hirondelle en granit.

συνέχεια...

Deucalion's newborn

Η Κατερίνα Φωσκόλου είναι μια νέα και ταλαντούχα φωτογράφος από την Τήνο. Είναι ένας ενδιαφέρον και ευαίσθητος άνθρωπος που με τον φακό της έχει αποτυπώσει πολλές από τις γωνιές και τους ανθρώπους του χωριού μας. 

Αξίζει να επισκευτείτε την ιστοσελίδα της. Ταξιδέψτε, όχι μόνο με το χωριό μας, αλλά και με την υπόλοιπη δουλειά της. Μικρή νεράιδα, ρίχνε μας αστερόσκονη από ψηλά μήπως ο κόσμος γίνει πιο φωτεινός!

Some people live in big houses

Never retire

Για την μεταφορά: mix 09/2015

Μια επίσκεψη σε ένα παλιό ερειπωμένο χωριό, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή βόλτα αναψυχής. Είναι ένα καλό μάθημα αυτογνωσίας. Είναι μια πράξη που βοηθάει τον επισκέπτη να συνειδητοποιήσει ορισμένα εξαιρετικής αξίας δεδομένα, όπως είναι για παράδειγμα η μνήμη.

Πάντα αναροτιώμουν: Τι έχει ένα παλιό, έρημο, εγκαταλειμμένο και ολοκληρωτικά γκρεμισμένο χωριό, πέρα από σωρούς από πέτρες; Τι περισσότερο μπορεί να είναι, πέρα από αυτό που φαίνεται –σωροί από πέτρες; Με τη δύναμη της φθοράς του χρόνου τα πέτρινα σπίτια σωριάστηκαν και έγιναν πέτρινοι λόφοι· οι ξύλινες πόρτες κρέμασαν και τα τζάμια από τα φθαρμένα παράθυρα έσπασαν από την εγκατάλειψη και τον γερό αέρα. συνέχεια...